Muzyka z wyspy Pitcairn - Meralda Warren - Here Comes Mama with Her Niau Broom - 2009 CD
-
Dostępność:
Brak
- Producent: Pitcairn Island
- Cena brutto: 54,91 zł
http://pitcairn.pl/skarby/muzyka/ - FRAGMENTY UTWORÓW Z CAŁEJ PŁYTY
Czy potrafisz sobie wyobrazić miejsce na kuli
ziemskiej, które jest najdalej położonym punktem na jej
powierzchni? Tak odległe że nie da się tam dotrzeć samolotem? Jak
sądzisz, gdzie może się znajdować? Chiny, Japonia, Nowa Zelandia
… ? Otóż nie, takim miejscem jest maleńki archipelag
Pitcairn, zagubiony pośród fal Oceanu Spokojnego. Od
najbliższego dużego lądu oddziela go ponad osiem tysięcy
kilometrów.
Pitcairn jest ostatnim pacyficznym terytorium
Wielkiej Brytanii, znajdującym się nadal we władzy korony
brytyjskiej. Ten mały archipelag składa się z czterech wysp:
Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno, z których tylko ta pierwsza
jest zamieszkała. Wszystkich mieszkańców wyspy jest zaledwie
48. Większość z nich to potomkowie marynarzy ze statku Bounty,
którzy podnieśli bunt na okręcie, po czym wraz z
towarzyszącymi im Polinezyjczykami osiedlili się na wyspie. Ta
romantyczna, zabarwiona nutką egzotyki i wręcz legendarna historia
została uwieczniona przez Juliusza Verne’a, a później jego
opowiadanie stało się kanwą dla licznych filmów.
Niezwykła historia wyspy Pitcairn rozpoczęła się
w 1790roku – w samym środku ery wielkich żaglowców –
kiedy to do jej brzegów dobił brytyjski statek Bounty, niosąc
na swym pokładzie zbuntowanych marynarzy i grupkę mieszkańców
Tahiti. Postanowili oni zamieszkać na wyspie i w tym celu spalili
swój statek.
Nowi osadnicy byli odcięci od reszty świata aż do
1808 roku, kiedy na Pitcairn przybył amerykański statek Topaz.
Pierwsi Brytyjczycy pojawili się dopiero sześć lat później,
kiedy to wyspę odnalazła flotylla Royal Navy. Wtedy to archipelag
ostatecznie trafił na mapy, a w roku 1838 stał się kolejną
brytyjską kolonią.
Na tym jednak nie kończy się przedziwna historia
tego malutkiego skrawka ziemi. Szybko się okazało, że dla rosnącej
populacji wyspa staje się za mała. Koloniści poprosili rząd o
pomoc, a w odpowiedzi otrzymali możliwość przesiedlenia na wyspę
Norfolk. Być może z powodu szczerej fascynacji swoim wyspiarskim
rajem, a być może z czystej tęsknoty za dawnym domem, większość
emigrantów wkrótce wróciła na Pitcairn.
Społeczność Pitcairn ewoluowała, w roku 1890
pojawili się misjonarze, dzięki którym poziom życia na
wyspie znacznie się podniósł. Wkrótce po tym
mieszkańcy, przy pomocy przebywającego na wyspie brytyjskiego
admirała, powołali własny rząd i parlament, w ten sposób,
nie zrywając zależności od Zjednoczonego Królestwa, stali
się jedną z najmniejszych republik na świecie.
Izolacja wyspy dobiegła końca wraz z ukończeniem
budowy Kanału Panamskiego w 1914 roku. Nagle położona na końcu
świata wyspa znalazła się zaledwie kilkadziesiąt mil od nowego
szlaku wodnego. Do dziś jednak pozostaje jednym z najbardziej
niedostępnych miejsc na Ziemi. Nie ma tu lotniska, nie ma nawet
portu – do statku stojącego na redzie towary i pasażerowie
podpływają łodziami, czyli zupełnie tak jak w czasach wielkich
odkryć geograficznych.
Zapewne zastanawiasz się teraz, czym mogą się
zajmować mieszkańcy tak egzotycznego miejsca? Otóż, jak ma
to miejsce w przypadku większości tropikalnych wysp, większość
przychodów pochodzi od turystów, przyciąganych przez
lazurowo czyste morze, wygasłe wulkany i fantastyczne rafy koralowe.
Jednak tym co wyróżnia Pitcairn są miejscowe znaczki
pocztowe, będące nie lada gratką dla filatelistów ale
przede wszystkim jest to unikatowy, jedyne w swym rodzaju suszone owoce
z Wyspy Pitcairn oraz muzyka wydana na oryginalnych płytach CD.
To jedyne takie egzemplarze które mogą wzbogacić Twoją kolekcję muzyki.